Wzorcowanie manometrów

Manometry to przyrządy do pomiaru ciśnienia względem ciśnienia otoczenia, zazwyczaj ciśnienia atmosferycznego. Wykorzystywane są najczęściej w takich branżach jak: ciepłownictwo, hydraulika, gazownictwo czy branża wodno-kanalizacyjna.

Ze względu na ciśnienie odniesienia ciśnieniomierze można podzielić na: manometry, wakuometry (podciśnienie), manowakuometry , ciśnieniomierze różnicowe i absolutne.

Biorąc pod uwagę sposób pomiaru powszechnie stosuje się ciśnieniomierze sprężynowe z rurką Bourdona w postaci łuku, spirali lub zwoju.

W wyniku eksploatacji manometry ulegają starzeniu i w miarę upływu czasu przestają gwarantować uzyskanie prawidłowych wyników mierzonych wartości. W celu określenia wartości błędu manometrów oraz oceny ich przydatności wykonuje się wzorcowanie manometrów.

Błąd podstawowy manometru jest wyznaczony poprzez bezpośrednie porównanie wskazań badanego przyrządu z poprawnymi wskazaniami ciśnieniomierza kontrolnego (przetwornika ciśnienia) przy ciśnieniu rosnącym i malejącym, wytworzonym za pomocą prasy/pompy testowej. Po wykonaniu wzorcowania manometru sporządzane jest świadectwo wzorcowania – z akredytacją lub bez niej. Powszechnie stosowaną jednostką na świadectwach wzorcowania jest bar.

W zależności od zakresu pracy manometry są wzorcowane przy pomocy pompy powietrza – do 40 bar albo pompy olejowej – do 2500 bar.

Wzorcowanie manometrów odbywa się w oparciu o normę PN-EN837-1 „Ciśnieniomierze z rurką Bourdona”.