Identyfikacja polimeru FTIR
Identyfikacja polimeru za pomocą spektroskopii w podczerwieni – FTIR
Jedną z szeroko stosowanych metod identyfikacji polimerów jest spektroskopia w podczerwieni z transformacją Fouriera. Metoda ta dostarcza informacji o badanym materiale w postaci widma, czyli wykresu zależności wielkości absorpcji od energii promieniowania wyrażonej najczęściej za pomocą liczby falowej w cm-1.
Widma w podczerwieni są charakterystyczne dla konkretnych związków chemicznych. Porównywanie widma badanej próbki materiału z wcześniej przygotowaną biblioteką widm jest jednym ze sposobów identyfikacji związków za pomocą spektroskopii w podczerwieni. Aby zidentyfikować materiał wyjściowy w kompozycjach polimerowych, stosuje się technikę nakładania widma badanej próbki z widmem polimeru wyjściowego i określa współczynnik korelacji.
Jakościowa interpretacja widm w podczerwieni pozwala na:
- identyfikację polimeru – polega zwykle na porównaniu z widmem znanych polimerów, które są podawane w katalogach
- ustalenie struktury makrocząsteczki – ma to na celu określenie ewentualnego izomeru cis lub trans oraz taktyczności polimeru
- badania procesów polimeryzacji, kopolimeryzacji, modyfikacji polimerów, zmian struktury polimeru pod wpływem różnych czynników – polegają na wykonywaniu widm podczas trwania tego procesu i obserwacji zaniku oraz pojawiania się odpowiednich pasm.