Badanie odporności korozyjnej (NSS, AASS, CASS)
Badanie odporności korozyjnej realizowane zgodnie z normą ISO 9227 lub ASTM B117-19 ma na celu weryfikację skuteczności ochronnych systemów malarskich, powłok ochronnych, ochrony czasowej, a także odporności na korozję innych materiałów niepowlekanych. W komorze wytwarzana jest mgła solna/ kwaśna mgła solna/ kwaśna mgła solna z dodatkiem przyśpieszacza, a temperatura utrzymywana jest w stałym punkcie 35±2°C/ 50±2°C w zależności od metody. Przeprowadzane testy porównawcze pozwalają określić wpływ agresywnego środowiska na jakość badanych próbek, konstrukcji czy elementów po upływie zdefiniowanego czasu. Po ekspozycji na badanych obiektach zaobserwować można degradację powłoki, a w szczególności spęcherzenia, skorodowanie, złuszczenia, spękania, korozję nitkową, czy też przy nacinanych płytkach skorodowanie w miejscu nieciągłości powłoki. Pozwala to na obszerną analizę odporności powłok i materiałów konstrukcyjnych. Dostarcza informacji odnośnie jakości farb, systemów powłokowych, czy zabezpieczeń zastosowanych na konstrukcjach. Wykrywane niezgodności w wynikach mogą być spowodowane niewłaściwym przygotowaniem i pokryciem elementów. Testy pozwalają zweryfikować, czy dany produkt spełnia zdeklarowane wymagania/klasy.
Warunki badania są zależne od metody ukierunkowanej pod konkretne zastosowanie.
W atmosferze obojętnej mgły solnej badane są głównie:
- metale i ich stopy
- powłoki metaliczne (anodowe, katodowe)
- powłoki konwersyjne
- powłoki utleniane anodowo
- powłoki organiczne na podłożu metalicznym
W kwaśnej mgle solnej metodą AASS lub CASS (z dodatkiem miedzi) badane są głownie:
- powłoki dekoracyjne
- powłoki anodowe na aluminium
- powłoki organiczne na aluminium
W zależności od potrzeb klienta, personel laboratoryjny pomaga w doborze odpowiedniej metodologii badań.
Laboratorium wyposażone jest w komory solne o różnych wymiarach. Pozwala to na badanie zarówno standardowych próbek, jak i całych elementów i konstrukcji o dużych gabarytach.
(-) Ustabilizowanie się warunków w komorze jest niezbędne do poprawnego przeprowadzenia badań. Parametry przebiegu testu codziennie są kontrolowane i odnotowywane w rejestrze. Próbki eksponowane są pod odpowiednim kątem i ułożone tak, aby nie zakłócać przebiegu badań. Podczas ekspozycji, w przypadku przekroczenia określonych wymaganych wartości odnoszących się do wyniku, laboratorium informuje o tym fakcie klienta, który decyduje, czy kontynuować badanie.
W komorach regularnie przeprowadzamy ocenę korozyjności środowisk, aby zapewnić niezbędną powtarzalność i odtwarzalność uzyskiwanych wyników. Próbki referencyjne poddaje się ekspozycji przez odpowiedni, zdefiniowany w dokumencie normatywnym czas, a następnie poddaje się czyszczeniu i określa ubytek masy. Weryfikacje pozwalają na zapewnienie, zarówno pracowników laboratorium, jak również klientów, o poprawności działania urządzeń.
Oprócz standardowych badań, przeprowadzanych pojedynczo w celu oceny odporności korozyjnej, badania w mgle solnej stosowane są również przy testach cyklicznych, czy też badaniu właściwości ochronnych systemów malarskich, jako jedna ze składowych służąca potwierdzeniu deklarowanej kategorii korozyjności i okresu trwałości przez dany produkt/system powłokowy.
Wykonujemy badanie zgodnie z:
- PN-EN ISO 9227 Badania korozyjne w sztucznych atmosferach — Badania w rozpylonej solance
-
ASTM B117 Standard Practice for Operating Salt Spray (Fog) Apparatus