Próba ścinania międzywarstwowego wg ISO 14130
PN-EN ISO 14130 – Oznaczanie umownej wytrzymałości na ścinanie międzywarstowe metodą krótkiej belki
Wielkością charakteryzującą podatność laminatów na występowanie rozwarstwień jest wytrzymałość na ścinanie międzywarstwowe, które wykonuje się zgodnie z normą PN-EN ISO 14130. Próbkę o przekroju prostokątnym obciąża się powodując wygięcie, jak prostą belkę, aby wystąpiło uszkodzenie pod wpływem ścinania międzywarstwowego. Badany materiał opiera się na dwóch podporach i na jego środku przykłada się obciążenie za pomocą trzpienia pośrodku pomiędzy podporami.
Zgodnie z normą PN-EN ISO 14130, podczas badania wytrzymałości na ścinanie międzywarstwowe, odległość między podporami powinna wynosić:
gdzie:
L – odległość między podporami;
h – średnia grubość badanej próbki.
Rysunek 1. Schemat obciążenia badanej próbki [PN-EN ISO 14130:2001]
Dopuszczalna jest obróbka mechaniczna kształtek oraz zmiana ich wymiarów przy zachowaniu proporcji: l=10h i b=5h. Badania dla danej próbki wykonujemy w 5 powtórzeniach.
